Saye ni tak biasa dengan budak kecik. Adik2 pun dah besar bile saye besar. Anak orang? Tak berapa nak bekenan sangat. Setakat "eii comelnye die.." gitu je la. Nak jage? Dukung? Gurau sende? Oh no.. Tidak berperasaan begitu.
Tapi sejak ada anak buah sendiri ni. Ish lain macam btul rasenye. Terus rase sayang kat budak kecik. Gurau2, sakat2, sayang2. Tapi still.. anak orang lain, tak brape nak boleh lagi. Anak buah saye je la. Hehe.
Oleh kerana abang n kakak ipar skarang bz sebab dah run bisnes sendiri. 24/7 kene ade kat kedai jek, maka mereka dah tak boleh datang umah on weekend. Dek kerana rindu yang teramat, mak ayah saye telah membuat keputusan nekad mengkidnap itu budak kicik dari mereka. Hehe. So weekend ni ade budak kicik la kat umah saye. Weee~ ^__^
Ni la budak tersebut. Sape lagi, Damia ler. The only 1 anak buah saye ade. Oh coming soon sorang lagi, adik pada Damia on August (masih dalam perut). Besh besh!
Tak banyak kerenah Damia nih. Tapi asik dok bekepit ngan makngah dia je.. Letih la sikit. Makngah takleh gerak gi mane2, mesti dia panic terus. Sape makngah? Saye la.. hikhik.
Eh, Damia nangis ke? Owhhhh nak susu kot! Jap jappp! Comingggg~
No comments:
Post a Comment